Πηνία από ανοξείδωτο χάλυβαείναι θερμής έκθλιψης από χάλυβα και ψυχρής έκθλιψης σε ρόλους. Προκειμένου να διευκολυνθεί η αποθήκευση και η μεταφορά, είναι βολικό η επεξεργασία. Χωρίζεται σε ρόλους από ανοξείδωτο χάλυβα θερμής έλασης και σε ρόλους από ανοξείδωτο χάλυβα ψυχρής έλασης. Τα χαλύβδινα πηνία πωλούνται σε μορφή πηνίων, κυρίως για μεγάλους πελάτες.
Οι πιο συνηθισμένοι ανοξείδωτοι χάλυβες χωρίζονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες:
Οι ωστενιτικοί ανοξείδωτοι χάλυβες δεν μπορούν να σκληρυνθούν με θερμική επεξεργασία. Αντίθετα, αυτοί οι χάλυβες σκληραίνουν (επιτυγχάνουν σκληρότητα κατά την κατασκευή και τη διαμόρφωση). Η ανόπτηση αυτών των ανοξείδωτων χάλυβων τους μαλακώνει, αυξάνει την ολκιμότητα και βελτιώνει την αντοχή στη διάβρωση. Ο ανοξείδωτος χάλυβας σειράς 300 είναι το πιο δημοφιλές παράδειγμα αυτού του τύπου. Ο πιο δημοφιλής χάλυβας της σειράς 300 -- ο ανοξείδωτος χάλυβας 304 -- εκτιμάται ιδιαίτερα για την πολύ καλή του αντοχή στη διάβρωση και χρησιμοποιείται συχνά σε μαγειρικά σκεύη.
Οι μαρτενσιτικοί ανοξείδωτοι χάλυβες μπορούν να σκληρυνθούν με θερμική επεξεργασία. Το πόσο δύσκολο είναι να αποκτηθούν εξαρτάται από την περιεκτικότητά τους σε άνθρακα. Όσο περισσότερο άνθρακα περιέχουν αυτοί οι χάλυβες, τόσο περισσότερο σκληραίνουν. Για παράδειγμα, οι βίδες σφιγκτήρα εύκαμπτων σωλήνων κατασκευάζονται συνήθως από ανοξείδωτο χάλυβα 410.
Τα χειρουργικά εργαλεία, τα μέρη επεξεργασίας τροφίμων και τα εξαρτήματα καλουπιού κατασκευάζονται συχνά από ανοξείδωτο χάλυβα 420. Ο ανοξείδωτος χάλυβας 440C (âCâ υποδηλώνει υψηλότερη περιεκτικότητα σε άνθρακα) είναι κατάλληλος για εφαρμογές εργαλείων και καλουπιών στη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων λόγω της υψηλότερης σκληρότητάς του.
Οι φερριτικοί ανοξείδωτοι χάλυβες δεν μπορούν να σκληρυνθούν με θερμική επεξεργασία. Ωστόσο, έχουν τη μεγαλύτερη ολκιμότητα, αντοχή σε κρούση και αντοχή στη διάβρωση. είναι επίσης φθηνά και πολύ ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες (όπως στα συστήματα εξάτμισης). Για παράδειγμα, οι τύποι ανοξείδωτου χάλυβα 405 και 409 χρησιμοποιούνται συνήθως στην κατασκευή σιγαστών και άλλων εξαρτημάτων αυτοκινήτων. Είναι δημοφιλή επειδή είναι σχετικά φθηνά και έχουν σχετικά καλή μηχανική ικανότητα.
Οι ανοξείδωτοι χάλυβες που σκληρύνονται με καθίζηση έχουν υψηλότερη αντοχή στη διάβρωση από τους μαρτενσιτικούς ανοξείδωτους χάλυβες, αλλά όχι τόσο καλοί όσο οι ωστενιτικοί ανοξείδωτοι χάλυβες. Οι πιο συνηθισμένοι βαθμοί σκλήρυνσης καθίζησης είναι 17-4, 17-7 και PH13-8Mo. Μπορούν να επιτύχουν καλή αντοχή και να επιτύχουν ένα καλό επίπεδο σκληρότητας, που πλησιάζει το 44 HRC ή περισσότερο. Βρίσκονται πιο συχνά σε δομικές εφαρμογές καθώς και στις βιομηχανίες πυροβόλων όπλων και αεροδιαστημικής.
Οι σκληρυμένοι ανοξείδωτοι χάλυβες με κατακρήμνιση «παλαιώνουν», μια διαδικασία θέρμανσης που λαμβάνει χώρα μετά την ανόπτηση, δημιουργώντας νέες φάσεις στο τμήμα για να αυξηθεί η αντοχή του. Ο βαθμός 17-4 είναι μοναδικός στο ότι συρρικνώνεται κατά τη σκλήρυνση με καθίζηση - σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους χάλυβες που διατρέχουν τον κίνδυνο παραμόρφωσης λόγω διαστολής κατά τη διάρκεια του χειρισμού.
