Βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση και την οξείδωση τουφύλλο από ανοξείδωτο χάλυβασυνήθως επιτυγχάνεται με την τροποποίηση της σύνθεσης κράματος, της επιφανειακής επεξεργασίας ή της θερμικής επεξεργασίας. Τα παρακάτω είναι μερικές κοινές μεθόδους:
1. Ρύθμιση της σύνθεσης κράματος
Αύξηση της περιεκτικότητας σε χρωμίου: Το χρωμίου αποτελεί βασικό στοιχείο για τη βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Η αύξηση της περιεκτικότητας σε χρωμίου σχηματίζει μια σταθερή μεμβράνη οξειδίου χρωμίου που προστατεύει από την εισβολή του οξυγόνου και άλλων διαβρωτικών μέσων.
Αύξηση της περιεκτικότητας σε νικέλιο: Το νικέλιο ενισχύει την οξείδωση και την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες.
Η προσθήκη μολυβδαινίου: το μολυβδαινικό βελτιώνει σημαντικά την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα σε μέσα που περιέχουν χλωριούχο, ειδικά σε θαλασσινό νερό ή όξινα περιβάλλοντα. Τα κοινά κράματα όπως ο ανοξείδωτος χάλυβας 316 περιέχουν μολυβδαινικό, προσφέροντας ενισχυμένη αντοχή στη διάβρωση χλωριούχου.
Προσθήκη αζώτου: Η προσθήκη αζώτου βελτιώνει την αντοχή, την αντίσταση στη διάβρωση και την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες. Το άζωτο ενισχύει τη σταθερότητα της παθητικής μεμβράνης.
Η προσθήκη άλλων στοιχείων κράματος, όπως το τιτάνιο (Ti), ο χαλκός (Cu) και το πυρίτιο (SI), μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα.
2. Τεχνολογία επεξεργασίας επιφανειών
Παθητικοποίηση: Η παθητικοποίηση αφαιρεί τη σκουριά και τις ακαθαρσίες από την επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα μέσω χημικών ή ηλεκτροχημικών μεθόδων, σχηματίζοντας μια πυκνή μεμβράνη οξειδίου χρωμίου για την ενίσχυση της αντοχής στη διάβρωση. Οι συνήθεις μέθοδοι παθητικοποίησης περιλαμβάνουν θεραπεία διαλύματος αποχρωματισμού και παθητικοποίησης.
Ηλεκτροθεία: Ηλεκτροθεία απομακρύνει τις επιφανειακές ανωμαλίες, τις ακαθαρσίες και τις μικρές γρατζουνιές, δημιουργώντας μια ομαλή και ομοιόμορφη επιφάνεια, βελτιώνοντας έτσι τοφύλλο από ανοξείδωτο χάλυβαοξείδωση και αντοχή στη διάβρωση. Η ηλεκτροθεραπεία αυξάνει επίσης την επιφανειακή ενέργεια, ενισχύοντας την αντοχή της στη μόλυνση.
Nanocoating: Η εφαρμογή ενός λεπτού νανοκαταστατικού στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη διάβρωση και την αντοχή στην οξείδωση του αλουμινίου. Η νανοσωματιδία εμποδίζει αποτελεσματικά τη διείσδυση των διαβρωτικών μέσων και ενισχύει τις αυτοκαθαριστικές ιδιότητες της επιφάνειας.
Σιλανοποίηση: Η θεραπεία με σιλανοποίηση μπορεί να ενισχύσει την οξείδωση και την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Αυτή η θεραπεία σχηματίζει μια διαφανή προστατευτική μεμβράνη στην επιφάνεια.
3. Θερμική επεξεργασία
Θεραπεία διαλύματος: Η επεξεργασία διαλύματος υψηλής θερμοκρασίας διαλύει πλήρως τα στοιχεία κράματος στον ανοξείδωτο χάλυβα και προάγει τον σχηματισμό μιας ομοιόμορφης μεταλλογραφικής δομής, ενισχύοντας έτσι τη συνολική αντοχή στη διάβρωση του αλουμινίου από ανοξείδωτο χάλυβα.
Έλεγχος ρυθμού ψύξης: Μετά τη θεραπεία διαλύματος, ο έλεγχος του ρυθμού ψύξης μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντοχή στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Η ταχεία ψύξη μπορεί να αποτρέψει τη συσσώρευση των κόκκων και να διατηρήσει καλή αντίσταση στη διάβρωση.
4. Οξείδωση υψηλής θερμοκρασίας
Θερμική οξείδωση: Η θεραπεία οξείδωσης υψηλής θερμοκρασίας του ανοξείδωτου χάλυβα παράγει ένα προστατευτικό μεμβράνη οξειδίου στην επιφάνεια. Αυτή η μεμβράνη, που αποτελείται συνήθως από οξείδιο του χρώματος, οξείδιο του σιδήρου και άλλα οξείδια κράματος, βελτιώνει αποτελεσματικά την αντοχή στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα.
Η οξείδωση μικρο-τόξου (ΜΑΟ): Η οξείδωση μικρο-τόξου είναι μια ηλεκτροχημική διαδικασία οξείδωσης που εκτελείται σε υψηλή τάση που παράγει ένα σκληρό, πυκνό μεμβράνη οξειδίου στην επιφάνεια ανοξείδωτου χάλυβα. Αυτή η ταινία προσφέρει εξαιρετική αντίσταση στην οξείδωση και τη διάβρωση.
5. Προστασία επικάλυψης
Κεραμική επικάλυψη: Η εφαρμογή μιας κεραμικής επικάλυψης στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα βελτιώνει σημαντικά την αντοχή της σε υψηλές θερμοκρασίες, διάβρωση και οξείδωση, καθιστώντας την ιδιαίτερα κατάλληλη για χρήση σε σκληρά χημικά περιβάλλοντα. Οι επικαλύψεις πολυμερών, όπως το πολυβινυλο φθόριο (PTFE) και οι εποξειδικές επικαλύψεις ρητίνης, μπορούν να απομονώσουν αποτελεσματικά τα διαβρωτικά μέσα και να ενισχύσουν τις προστατευτικές ιδιότητες των επιφανειών από ανοξείδωτο χάλυβα.
Οι μεταλλικές επικαλύψεις, όπως η επίστρωση του χρωμίου, η επιμετάλλωση νικελίου και η επιμετάλλωση ψευδαργύρου, μπορούν να προστατεύσουν περαιτέρω την επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα σχηματίζοντας μεταλλική επικάλυψη, μειώνοντας τη διείσδυση των διαβρωτικών μέσων.
6. Περιβαλλοντικός έλεγχος
Η μείωση της έκθεσης σε οξειδωτικά αέρια: η οξείδωση σε υψηλές θερμοκρασίες προκαλείται συχνά από την αντίδραση αερίων όπως το οξυγόνο και το άζωτο. Επομένως, ο έλεγχος του περιβάλλοντος λειτουργίας του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα και η μείωση της έκθεσης σε οξειδωτικά αέρια μπορεί να επιβραδύνει αποτελεσματικά τη διαδικασία οξείδωσης.
Χημικοί αναστολείς: Οι χημικοί αναστολείς μπορούν να προστεθούν κατά τη χρήση για τη μείωση του ρυθμού αντιδράσεων οξείδωσης, ειδικά σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας. Η προσθήκη αναστολέων μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά την αντοχή στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα.
7. Βελτιστοποίηση διαδικασίας
Συγκόλληση χωρίς οξυγόνο: Κατά τη συγκόλληση, η παρουσία οξειδωτικής ατμόσφαιρας ή υψηλών θερμοκρασιών μπορεί εύκολα να παράγει οξείδια, μειώνοντας την αντοχή στη διάβρωση. Η χρήση τεχνικών συγκόλλησης χωρίς οξυγόνο για την αποφυγή της οξείδωσης στην περιοχή συγκόλλησης μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά τη διάβρωση και την αντοχή στην οξείδωση της συγκολλημένης περιοχής.
Αποφυγή γρατζουνιών και ζημιών: γρατζουνιές ή ζημιά στοφύλλο από ανοξείδωτο χάλυβαΗ επιφάνεια εκθέτει το βασικό υλικό, καθιστώντας το ευαίσθητο στην τοπική διάβρωση. Η βελτιστοποίηση των τεχνικών επεξεργασίας και η μείωση των επιφανειακών ελαττωμάτων μπορούν να βελτιώσουν αποτελεσματικά τη συνολική αντοχή στη διάβρωση του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα.
Μέσα από αυτές τις διάφορες μεθόδους, η διάβρωση και η αντίσταση της οξείδωσης τουανοξείδωτος χάλυβαΗ IL μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά, ειδικά σε εφαρμογές που περιλαμβάνουν σκληρά περιβάλλοντα. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου και της διαδικασίας επεξεργασίας εξαρτάται από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις εφαρμογής.
