Πώς να βελτιώσετε την αντοχή στη διάβρωση και την αντίσταση στην οξείδωση του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα

Βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση και την οξείδωσηαλουμινόχαρτο από ανοξείδωτο χάλυβατυπικά επιτυγχάνεται με τροποποίηση της σύνθεσης του κράματος, της επιφανειακής επεξεργασίας ή της θερμικής επεξεργασίας. Οι παρακάτω είναι μερικές κοινές μέθοδοι:

1. Ρύθμιση της σύνθεσης του κράματος

Αύξηση της περιεκτικότητας σε χρώμιο: Το χρώμιο είναι βασικό στοιχείο για τη βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Η αύξηση της περιεκτικότητας σε χρώμιο σχηματίζει ένα σταθερό φιλμ οξειδίου του χρωμίου που προστατεύει από την εισχώρηση οξυγόνου και άλλων διαβρωτικών μέσων.

Αύξηση της περιεκτικότητας σε νικέλιο: Το νικέλιο ενισχύει την αντοχή στην οξείδωση και τη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες.

Προσθήκη μολυβδαινίου: Το μολυβδαίνιο βελτιώνει σημαντικά την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα σε μέσα που περιέχουν χλωριούχα, ειδικά σε θαλασσινό νερό ή σε όξινα περιβάλλοντα. Τα κοινά κράματα όπως ο ανοξείδωτος χάλυβας 316 περιέχουν μολυβδαίνιο, προσφέροντας ενισχυμένη αντοχή στη διάβρωση του χλωρίου.

Προσθήκη αζώτου: Η προσθήκη αζώτου βελτιώνει την αντοχή, την αντοχή στη διάβρωση και την αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες. Το άζωτο ενισχύει τη σταθερότητα του παθητικού φιλμ.

Η προσθήκη άλλων στοιχείων κράματος, όπως το τιτάνιο (Ti), ο χαλκός (Cu) και το πυρίτιο (Si), μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα.

2. Τεχνολογία Επεξεργασίας Επιφανειών

Παθητικοποίηση: Η παθητικοποίηση αφαιρεί τη σκουριά και τις ακαθαρσίες από την επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα μέσω χημικών ή ηλεκτροχημικών μεθόδων, σχηματίζοντας ένα πυκνό φιλμ οξειδίου του χρωμίου για ενίσχυση της αντοχής στη διάβρωση. Οι συνήθεις μέθοδοι παθητικοποίησης περιλαμβάνουν την επεξεργασία με διάλυμα παθητικοποίησης και παστοποίησης.

Ηλεκτρογράφημα: Το ηλεκτρόπλυμα αφαιρεί επιφανειακές ανωμαλίες, ακαθαρσίες και μικρές γρατσουνιές, δημιουργώντας μια λεία και ομοιόμορφη επιφάνεια, βελτιώνοντας έτσι τηναλουμινόχαρτο από ανοξείδωτο χάλυβααντοχή στην οξείδωση και τη διάβρωση. Η ηλεκτροστίλβωση αυξάνει επίσης την επιφανειακή ενέργεια, ενισχύοντας την αντοχή της στη μόλυνση.

Νανοεπικάλυψη: Η εφαρμογή μιας λεπτής νανοεπικάλυψης στην επιφάνεια από ανοξείδωτο χάλυβα μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την αντοχή στη διάβρωση και την οξείδωση του φύλλου. Η νανοεπικάλυψη αποτρέπει αποτελεσματικά τη διείσδυση διαβρωτικών μέσων και ενισχύει τις ιδιότητες αυτοκαθαρισμού της επιφάνειας.

Silanization: Η επεξεργασία σιλανοποίησης μπορεί να ενισχύσει την αντοχή στην οξείδωση και τη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Αυτή η επεξεργασία σχηματίζει ένα διαφανές προστατευτικό φιλμ στην επιφάνεια.

3. Θερμική επεξεργασία

Επεξεργασία διαλύματος: Η επεξεργασία διαλύματος υψηλής θερμοκρασίας διαλύει πλήρως τα στοιχεία κράματος στον ανοξείδωτο χάλυβα και προωθεί το σχηματισμό μιας ομοιόμορφης μεταλλογραφικής δομής, ενισχύοντας έτσι τη συνολική αντίσταση στη διάβρωση του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα.

Έλεγχος ρυθμού ψύξης: Μετά την επεξεργασία με διάλυμα, ο έλεγχος του ρυθμού ψύξης μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντίσταση στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Η ταχεία ψύξη μπορεί να αποτρέψει την τραχύτητα των κόκκων και να διατηρήσει καλή αντοχή στη διάβρωση.

4. Οξείδωση σε υψηλή θερμοκρασία

Θερμική οξείδωση: Η επεξεργασία οξείδωσης υψηλής θερμοκρασίας του ανοξείδωτου χάλυβα παράγει ένα προστατευτικό φιλμ οξειδίου στην επιφάνεια. Αυτή η μεμβράνη, που συνήθως αποτελείται από οξείδιο του χρωμίου, οξείδιο σιδήρου και άλλα οξείδια κράματος, βελτιώνει αποτελεσματικά την αντίσταση στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα.

Οξείδωση με μικροτόξο (ΜΑΟ): Η οξείδωση με μικροτόξο είναι μια διαδικασία ηλεκτροχημικής οξείδωσης που εκτελείται σε υψηλή τάση και παράγει ένα σκληρό, πυκνό φιλμ οξειδίου στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα. Αυτό το φιλμ προσφέρει εξαιρετική αντοχή στην οξείδωση και τη διάβρωση.

5. Προστασία επίστρωσης

Κεραμική επίστρωση: Η εφαρμογή κεραμικής επίστρωσης στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα βελτιώνει σημαντικά την αντοχή του σε υψηλές θερμοκρασίες, διάβρωση και οξείδωση, καθιστώντας το ιδιαίτερα κατάλληλο για χρήση σε σκληρά χημικά περιβάλλοντα. Οι επικαλύψεις πολυμερών, όπως το πολυβινυλοφθορίδιο (PTFE) και οι επικαλύψεις εποξειδικής ρητίνης, μπορούν να απομονώσουν αποτελεσματικά τα διαβρωτικά μέσα και να ενισχύσουν τις προστατευτικές ιδιότητες των επιφανειών από ανοξείδωτο χάλυβα.

Οι μεταλλικές επικαλύψεις, όπως η επιχρωμίωση, η επινικελίωση και η επίστρωση ψευδαργύρου, μπορούν να προστατεύσουν περαιτέρω την επιφάνεια από ανοξείδωτο χάλυβα σχηματίζοντας μια μεταλλική επίστρωση, μειώνοντας την διείσδυση διαβρωτικών μέσων.

6. Περιβαλλοντικός Έλεγχος

Μείωση της έκθεσης σε οξειδωτικά αέρια: Η οξείδωση σε υψηλές θερμοκρασίες προκαλείται συχνά από την αντίδραση αερίων όπως το οξυγόνο και το άζωτο. Επομένως, ο έλεγχος του περιβάλλοντος λειτουργίας του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα και η μείωση της έκθεσης σε οξειδωτικά αέρια μπορεί να επιβραδύνει αποτελεσματικά τη διαδικασία οξείδωσης.

Χημικοί αναστολείς: Χημικοί αναστολείς μπορούν να προστεθούν κατά τη χρήση για να μειωθεί ο ρυθμός των αντιδράσεων οξείδωσης, ειδικά σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας. Η προσθήκη αναστολέων μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά την αντίσταση στην οξείδωση του ανοξείδωτου χάλυβα.

7. Βελτιστοποίηση Διαδικασιών

Συγκόλληση χωρίς οξυγόνο: Κατά τη συγκόλληση, η παρουσία οξειδωτικής ατμόσφαιρας ή υψηλών θερμοκρασιών μπορεί εύκολα να δημιουργήσει οξείδια, μειώνοντας την αντίσταση στη διάβρωση. Η χρήση τεχνικών συγκόλλησης χωρίς οξυγόνο για την αποφυγή οξείδωσης στην περιοχή συγκόλλησης μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά την αντίσταση στη διάβρωση και την οξείδωση της συγκολλημένης περιοχής.

Αποφυγή γρατσουνιών και ζημιών: Γρατσουνιές ή ζημιές στοαλουμινόχαρτο από ανοξείδωτο χάλυβαεπιφάνεια εκθέτουν το υλικό βάσης, καθιστώντας το ευαίσθητο σε τοπική διάβρωση. Η βελτιστοποίηση των τεχνικών επεξεργασίας και η μείωση των επιφανειακών ελαττωμάτων μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά τη συνολική αντοχή στη διάβρωση του φύλλου από ανοξείδωτο χάλυβα.

Μέσω αυτών των διαφόρων μεθόδων, η αντίσταση στη διάβρωση και την οξείδωση τουανοξείδωτο χάλυβα γιαil μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, ειδικά σε εφαρμογές που περιλαμβάνουν σκληρά περιβάλλοντα. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου και διαδικασίας θεραπείας εξαρτάται από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις εφαρμογής.