Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τη διάβρωση των φύλλων από ανοξείδωτο χάλυβα

Ανοξείδωτο φύλλο χρησιμοποιείται ευρέως λόγω της εξαιρετικής αντοχής του στη διάβρωση, αλλά μπορεί να εξακολουθεί να σκουριάζει υπό ορισμένες συνθήκες. Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τη σκουριά του ανοξείδωτου χάλυβα περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πτυχές:

1. Χημική σύνθεση

Περιεκτικότητα σε νικέλιο και χρώμιο: Η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα εξαρτάται κυρίως από τη χημική του σύσταση, ιδιαίτερα την περιεκτικότητα σε χρώμιο και νικέλιο. Το χρώμιο μπορεί να σχηματίσει ένα φιλμ παθητικοποίησης στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα για να αποτρέψει την οξείδωση. Το νικέλιο ενισχύει την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, ειδικά σε περιβάλλοντα χαμηλής θερμοκρασίας.

Περιεκτικότητα σε άνθρακα: Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε άνθρακα στον ανοξείδωτο χάλυβα μπορεί να προκαλέσει καθίζηση καρβιδίου, μειώνοντας την αντίστασή του στη διάβρωση. Επομένως, ο ανοξείδωτος χάλυβας χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα έχει συνήθως καλύτερη αντοχή στη διάβρωση.

2. Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Οξειδωτικό περιβάλλον: Σε περιβάλλον με υψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο, το οξυγόνο στον αέρα θα αντιδράσει με την επιφάνεια τουφύλλο ανοξείδωτου χάλυβαγια να σχηματιστεί ένα φιλμ οξειδίου. Εάν το φιλμ οξειδίου είναι κατεστραμμένο ή ατελές, μπορεί να προκαλέσει σκουριά.

Υγρασία και υγρασία: Η μακροχρόνια έκθεση σε υγρό περιβάλλον ή μέρος με υψηλή υγρασία θα σχηματίσει εύκολα άλατα, προϊόντα διάβρωσης, ακόμη και ηλεκτροχημική διάβρωση στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα, οδηγώντας σε σκουριά.

Ιόντα χλωρίου: Τα χλωρίδια είναι εξαιρετικά διαβρωτικά για τον ανοξείδωτο χάλυβα και μπορούν να καταστρέψουν την παθητική μεμβράνη στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα, προκαλώντας τοπική διάβρωση ή ακόμα και διάβρωση.

Περιβάλλον όξινης βάσης: Ισχυρό όξινο ή αλκαλικό περιβάλλον θα επιταχύνει τη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις οξέος ή αλκαλίου είναι εξαιρετικά διαβρωτικές για τον ανοξείδωτο χάλυβα, ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες.

3. Θερμοκρασία

Υψηλή θερμοκρασία: Η αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα θα μειωθεί σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας, επειδή η υψηλή θερμοκρασία θα κάνει το φιλμ οξειδίου στην μεταλλική επιφάνεια να γίνει λεπτότερο ή ακόμα και να ραγίσει, κάνοντάς το να χάσει την αντίστασή του στη διάβρωση. Ειδικά σε περιβάλλοντα άνω των 800°C, ορισμένοι τύποι ανοξείδωτου χάλυβα ενδέχεται να υποστούν οξείδωση χρωμίου, οδηγώντας σε διάβρωση.

Αλλαγές θερμοκρασίας: Οι συχνές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μπορεί επίσης να προκαλέσουν ρωγμές λόγω διάβρωσης λόγω πίεσης στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα, αυξάνοντας τον κίνδυνο σκουριάς.

4. Μηχανική βλάβη

Γρατσουνιές και συγκρούσεις: Αν η επιφάνεια τουφύλλο ανοξείδωτου χάλυβαείναι γρατσουνισμένο ή μηχανικά κατεστραμμένο, το παθητικό φιλμ στην επιφάνειά του θα καταστραφεί, εκθέτοντας το μέταλλο προς τα έξω και καθιστώντας το επιρρεπές στη διάβρωση. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν η επιφάνεια από ανοξείδωτο χάλυβα δεν προστατεύεται καλά.

Κακή επεξεργασία και συγκόλληση: Κατά την επεξεργασία και τη συγκόλληση, μπορεί να προκληθεί τοπική διάβρωση λόγω υψηλής θερμοκρασίας και τοπικής οξείδωσης, ειδικά στις συγκολλημένες αρθρώσεις.

5. Ηλεκτροχημική διάβρωση

Επαφή με διαφορετικά μέταλλα: Όταν ο ανοξείδωτος χάλυβας έρχεται σε επαφή με άλλα μέταλλα, μπορεί να προκληθεί γαλβανική διάβρωση. Η γαλβανική διάβρωση συμβαίνει όταν δύο διαφορετικά μέταλλα έρχονται σε επαφή και σχηματίζουν μια μπαταρία και ένα από τα μέταλλα θα διαβρωθεί. Για παράδειγμα, όταν ο ανοξείδωτος χάλυβας έρχεται σε επαφή με μέταλλα όπως ο σίδηρος ή το αλουμίνιο, ο σίδηρος και άλλα μέταλλα μπορεί να διαβρωθούν πιο γρήγορα.

Μπαταρία διάβρωσης: Σε περιβάλλον με διαφορετικά δυναμικά, μπορεί να σχηματιστεί τοπική μπαταρία, προκαλώντας τοπική διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα.

6. Συσσώρευση ρύπων

Βιομηχανικοί ρύποι: Οι ρύποι στον αέρα θα συνδυαστούν με την υγρασία για να σχηματίσουν όξινες ουσίες, οι οποίες θα διαβρώσουν την επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα. Ειδικά σε πόλεις και βιομηχανικές περιοχές, η διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα συχνά επιταχύνεται λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του αέρα σε ρύπους.

Οργανική ύλη και βακτήρια: Σε ορισμένα περιβάλλοντα, η συσσωρευμένη οργανική ύλη ή βακτήρια μπορεί επίσης να επηρεάσουν την επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα, καταστρέφοντας το προστατευτικό φιλμ του και επιταχύνοντας τη διάβρωση.

7. Επεξεργασία και καθαριότητα επιφάνειας

Παθητικοποίηση: Μετά τοφύλλο ανοξείδωτου χάλυβαΗ επιφάνεια παθητικοποιείται, σχηματίζεται προστατευτική μεμβράνη οξειδίου για να την κάνει πιο ανθεκτική στη διάβρωση. Εάν η επιφάνεια δεν καθαριστεί και δεν υποβληθεί σε κατάλληλη επεξεργασία, μπορεί να προκαλέσει ρύπους στην επιφάνεια και ατελές φιλμ οξειδίου, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο σκουριάς.

Ανεπαρκής καθαριότητα: Εάν υπάρχουν ακαθαρσίες όπως λάδι, σκόνη κ.λπ. στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα, αυτοί οι ρύποι θα εμποδίσουν το σχηματισμό επιφανειακής μεμβράνης οξειδίου, καθιστώντας τον ανοξείδωτο χάλυβα ευαίσθητο στη διάβρωση.

8. Το άγχος έμεινε μετά την επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επεξεργασίας του ανοξείδωτου χάλυβα, όπως η κοπή, η κάμψη, το τέντωμα κ.λπ., μπορεί να εισαχθεί εσωτερική πίεση στον ανοξείδωτο χάλυβα. Αυτές οι τάσεις μπορεί να προκαλέσουν το σχηματισμό ρωγμών από διάβρωση λόγω τάσης, επιταχύνοντας έτσι τη σκουριά.

Εν ολίγοις, η σκουριά τουφύλλα ανοξείδωτου χάλυβαείναι συνήθως το αποτέλεσμα της συνδυασμένης δράσης πολλαπλών παραγόντων. Προκειμένου να αποφευχθεί η σκουριά, αυτοί οι παράγοντες πρέπει να ελέγχονται, όπως η επιλογή κατάλληλων υλικών, η αποφυγή επαφής με διαβρωτικές ουσίες, η βελτίωση των διαδικασιών επιφανειακής επεξεργασίας και ο τακτικός καθαρισμός και συντήρηση. Λαμβάνοντας κατάλληλα προστατευτικά μέτρα, η διάρκεια ζωής των προϊόντων από ανοξείδωτο χάλυβα μπορεί να παραταθεί.